2 Samuël 14
01Joäb haar wel in de goaten dat keunenk t op Absalom veurzain haar.
02Doarom luit hai n toek vraauwmensk oet Tekoä bie zok kommen. Hai zee tegen heur: "Most net doun ofst in volle raauw bist, trek raauwklaaier aan, bruuk gain lekker roek en gedroag die as n vraauw dij al n hail zet raauwt om ain dij heur noa is.
03Goa den noar keunenk tou en zeg dit en dat tegen hom" - en Joäb stuupte heur in wat zai zeggen mos.
04Vraauw ging noar keunenk, boog hail daip veur hom en zee: "Mien heer en keunenk, help mie toch!"
05"Wat is ter?" vruig keunenk. "Och heden," zee ze, "ik bin wedevraauw, mien man leeft nait meer.
06k Haar twij jonges. Dij kregen dikke roezie dou ze op t laand wazzen. Der was gainain om heur oetnkander te hoalen, en dou het ain aander doodsloagen.
07Mor nou het haile femilie t op mie veurzain. Zai zeggen: 'Kom op mit dij vent dij zien bruier vermoord het. Nou zel wie hom van kaant moaken. Aans gaait e der dommee ook nog mit aarvenis vandeur.' Ze willen mien leste sprankje hoop oetdoven en mien man zien noam en noageslacht haildaal van eerde verswinnen loaten."
08"Goa mor gerust noar hoes," zee keunenk, "ík zel zörgen dat ales in odder komt."
09"Joa, mien heer en keunenk," zee vraauw, "mor den blieven ze mie en mien femilie der op aankieken. Keunenk en zien troon blieven wel boeten schot."
10 "Wèl dat zeggen duurt," zee keunenk, "breng dij mor bie mie. Den let hai joe wel mit vree!"
11 "Asjeblieft, mien heer en keunenk," zee vraauw, "dou mie der toch n aid op in noam van de HEER, joen God, dat bloudvreker mien ellèn nait nog groder moakt. Den bin ik ja mien aander zeun ook nog kwiet." David zee: "Zo woar as de HEER leeft, joen zeun zel niks gebeuren."
12 Vraauw zee: "Geef ie mie permizzie om nog n opmaarken te moaken?" "Zeg t mor driest," zee David. "Wat is t?"
13 Vraauw zee: "Woarom wil ie Gods aigen volk t aigenste aandoun wat ie zevens veroordaild hebben? Deur joen aigen zeggen bin ie ja zulm schuldeg. Ie willen ain dij ie verstöt hebben ja nait weeromkommen loaten.
14 Aan t èn kommen dou we altmoal. Wie binnen as wotter dat op grond oetgoten wordt en nait weer bie nkander zammeld worden kin. Mor God nemt t levent nait vot. t Is hom der juust om te doun dat ain dij verstöt is, nait veur altied verstöt blift.
15-17 Mor, mien heer en keunenk, reden dat ik bie joe kommen bin, is dizzent: mensken hebben mie benaauwd moakt. Dou dochde ik: Keunenk komt meschain wel veur mie op as ik hom t vertel, joa, keunenk zel wizzenzeker wel noar mie lustern en mie helpen tegen dij bloudvreker dij achter mie en mien zeun heer zit en ons beroven wil van t aarfdail dij God aan zien volk geven het. En ik dochde: Keunenk zien woord zel ons wel vree en vaaileghaid geven. Want keunenk is as n engel van God. Dij wait wel wat goud en kwoad is. Dat de HEER, joen God, joe biestoan mag!"
18 Dou zee keunenk: "Nou mout ie mie ais eerlieks antwoord geven op vroag dij ik joe stel." "Vanzulm, mien heer en keunenk," zee ze, "vroag mor."
19 "Wait Joäb hier meer van?" vruig David. Zai antwoordde: "Mien heer en keunenk, zo woar as ie leven: as ie wat vroagen, kin je der van gain kaant veur vot. t Is woarhaid. Joen knecht Joäb het mie persies verteld wat ik doun en wat ik zeggen mos.
20 Hai het dit zo op taauw zet om t gevaal n aander aanzain te geven. Mor eerlieks woar, mien heer en keunenk, ie binnen zo verstandeg as n engel van God. Netgliek wat ter op eerde gebeurt, ie hebben der wait van."
21 David zee tegen Joäb: "Goud, ik heb onnaaierd dat t mor wezen mout. Goa hèn en hoal mie dij jong!"
22 Dou boog Joäb daip en zee: "Mien heer en keunenk, Gods zegen over joe! Daank joe wel dat ie zo goud west hebben om te doun wat ik joe vroagd heb."
23 Dou muik hai dat e in Gesur kwam en brochde Absalom weerom noar Jeruzalem.
24 Mor keunenk zee: "Hai mag aans naargens hèngoan as noar zien aigen hoes, hai mout mie nait onder ogen kommen." En zo gebeurde t: Absalom ging regelrecht noar zien hoes.
25 Absalom ston der om bekend dat ter in hail Israël gainain zo'n nuvere jongkerel was as hai. Van kop tou tonen niks op aan te maarken.
26 As hai t hoar der òf kreeg - en dat mos aal joar, aans wer hom t te swoar - den woog dat wel twijhonderd sjekel.
27 Absalom kreeg drij jonges en ain dochter, n hail mooi wichtje, dij haitte Tamar.
28 Dou Absalom al weer goud twij joar in Jeruzalem woond haar zunder dat e keunenk te zain kregen haar,
29 raip hai Joäb bie zok om hom noar keunenk te sturen. Mor Joäb wol nait kommen, ook nait noa twijde bosschop.
30 Dou zee Absalom tegen zien knechten: "Ie waiten dat Joäb n stok laand het dij aan mienent swet, doar hai gaarst op het. Goa hèn en steek dat in brand." Dat deden ze.
31 Votdoalek kwam Joäb in aksie en ging op slag noar Absalom zien hoes. Hai zee tegen hom: "Woarom hebben joen knechten mien gaarst in brand stoken?"
32 "Nou," zee Absalom, "ik haar joe bosschop stuurd om bie mie te kommen, om keunenk te vroagen: 'Woarom bin ik ainlieks weeromkommen oet Gesur? Ik haar doar beter blieven kind. Ik wil keunenk zulm zain. As ik schuld heb, mout e mie mor doodmoaken.'"
33 Dat zodounde ging Joäb noar keunenk en vertelde hom t. David luit Absalom bie zok roupen. Dij kwam en boog daip veur keunenk. David vuil hom om haals en gaf hom n smok.
|
